WNIOSKI ZE SPOTKANIA KRAJOWEGO ZESPOŁU NADZORU SPECJALISTYCZNEGO
W DZIEDZINIE KARDIOLOGII



Konsultanci Wojewódzcy w dziedzinie kardiologii, Konsultant Krajowy - prof. Grzegorz Opolski oraz Prezes Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego – prof. Waldemar Banasiak, zebrani na corocznym spotkaniu, w dniu 24 czerwca 2010 roku dokonali przeglądu aktualnych, najbardziej pilnych potrzeb w zakresie kardiologii w Polsce. Za najistotniejsze zagadnienia i wnioski ze spotkania uznano:

1. Problemy związane z kontraktami z Narodowym Funduszem Zdrowia (NFZ) na 2009 rok, zwłaszcza w ośrodkach wielospecjalistycznych, do których trafiają obciążeni kilkoma jednostkami chorobowymi chorzy. W wielu miejscach nadal narasta zadłużenie szpitali, zwłaszcza wysokospecjalistycznych szpitali uniwersyteckich. Katalog świadczeń wciąż w niewystarczającym stopniu uwzględnia możliwości finansowania konsultacji specjalistycznych, diagnostyki w trybie ambulatoryjnym oraz przesiewowych badań profilaktycznych układu sercowo-naczyniowego (oczekiwany efekt – zmniejszenie liczby pacjentów i skrócenie hospitalizacji, mniejsze koszty).

2. Kolejny rok z rzędu nie wprowadzono zasad pozwalających na ocenę jakości usług w poszczególnych ośrodkach kardiologicznych. Nie monitoruje się skuteczności odległej przeprowadzanych zabiegów, nie porównuje się na bieżąco wyników leczenia pomiędzy ośrodkami. Powszechnie nie uwzględnia się w dostatecznym stopniu opinii konsultanta wojewódzkiego, co do tworzenia i przekształcania ośrodków kardiologicznych w danym regionie. Konsultanci wojewódzcy nie mają nadal zasadniczego wpływu na kontrakty w województwie, jak i na dalszy rozwój kardiologii na danym terenie. W wielu regionach kraju nie jest de facto realizowana żadna polityka zdrowotna, nie istnieje zapisana strategia i docelowa wizja opieki kardiologicznej.

3. Problemy zasygnalizowane w poprzednim punkcie doprowadzają do sytuacji zbyt intensywnego powstawania pracowni kardiologii inwazyjnej, spadku liczby procedur w przeliczeniu na jedną pracownię, a więc obniżenia jakości usług kardiologicznych. Zwraca uwagę nadal nierozwiązany problem ograniczania dostępu do wysokospecjalistycznych zabiegów przezskórnych pozawieńcowych wykonywanych przez kardiologów inwazyjnych u pacjentów z wielopoziomową miażdżycą. Brak jest koordynacji transportu chorych z ostrymi zespołami wieńcowymi do pracowni kardiologii inwazyjnej w poszczególnych województwach.

4. Nadal istnieją ograniczenia w dostępie do ambulatoryjnej opieki kardiologicznej, w tym także w dostępności do nieinwazyjnych metod diagnostycznych; ponadto konieczne jest stworzenie programu finansowania procedur rehabilitacji kardiologicznej i ambulatoryjnej opieki nad pacjentami z zaawansowaną niewydolnością serca – nic nie posunęło się w tym zakresie od ubiegłego roku.

5. W wielu ośrodkach stwierdza się istotny niedobór specjalistów, odpływ kadr, problemy z zapewnieniem ciągłości pracy, chociaż z zadowoleniem przyjęliśmy informację o wprowadzeniu kardiologii do grona specjalności priorytetowych w nowym rozporządzeniu Ministra Zdrowia. Środowisko kardiologiczne po raz kolejny opowiada się za pozostawieniem kardiologii jako specjalizacji podstawowej. Krytycznie ocenia się zbyt wolne kształcenie kardiologów inwazyjnych i elektrofizjologów.

6. Krajowy Zespół Nadzoru Specjalistycznego w dziedzinie kardiologii dostrzega bardzo dużą rolę programu POLKARD w rozwoju polskiej kardiologii. Postuluje się kontynuację tego niezbędnego programu i zwiększenie jego finansowania.


W imieniu Zespołu:


prof. dr hab. med. Grzegorz Opolski
Konsultant krajowy w dziedzinie kardiologii

prof. dr hab. med. Waldemar Banasiak
Prezes Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego