Z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci prof. Roberta H. Jonesa, wybitnego amerykańskiego kardiochirurga, profesora Duke University Medical Center (DUMC), Członka Honorowego Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego (1990 r.), Doktora Honoris Causa Uniwersytetu Medycznego w Łodzi (2008 r.).

Prof. Jones ukończył studia medyczne na Johns Hopkins University w 1965 roku i rozpoczął rezydenturę z chirurgii w Duke University, którą ukończył w 1975 roku. W tymże roku podjął pracę jako Assistant Professor at Duke’s Department of Surgery kontynuując ją przez 40 lat, na kolejnych stanowiskach w DUMC i Duke Clinical Research Institute. Wykazywał wielką aktywność jako kardiochirurg, naukowiec, wykładowca, nauczyciel pokoleń chirurgów, uhonorowany m.in. nagrodą Master of the American College of Cardiology. Miał znaczący dorobek naukowy: h-index 61, l. cytowań 16 429. Jego największym zainteresowaniem naukowym było leczenie pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Szczególne znaczenie miały wyniki badania STICH w latach 2002-2018 (Surgical Treatment for Ischemic Heart Failure), w którym udowodniono, że rewaskularyzacja chirurgiczna wraz z leczeniem farmakologicznym ma przewagę nad samą farmakoterapią u chorych z niewydolnością serca o etiologii niedokrwiennej. Do badania włączono ponad 2000 pacjentów, w tym wielu z ośrodków polskich. Pacjenci byli obserwowani przez dekady, a wyniki zostały opublikowane w ponad 50 artykułach, w 37 z nich współautorami byli polscy badacze. Prof. R. H. Jones był wielkim przyjacielem Polski i naszego środowiska naukowego, mając wielki wkład w promowanie działań polskiej kardiologii i kardiochirurgii na poziomie światowym. Podczas realizacji badania STICH poznaliśmy Go osobiście, jako niezwykłego lidera o wielkich zdolnościach budowania więzi pomiędzy współpracującymi zespołami, życzliwego Wspaniałego Człowieka.    

Zdjęcie pochodzi ze zbiorów prywatnych zrobione w domu prof. Roberta H. Jonesa