Leszek Giec (1928-2007)

Profesor Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach, urodzony: 18.05.1928 w Sanoku, zmarł 30.10.2007 w Katowicach.

Studia:
1947-1952 - Wydział Lekarski Uniwersytetu i Politechniki Wrocławskiej, od roku 1949 Akademia Medyczna we Wrocławiu
1952 - Dyplom lekarza medycyny

Rozwój naukowy:
1960 dr nauk medycznych
1968 dr habilitowany nauk medycznych
1979 tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego
1989 tytuł naukowy profesora zwyczajnego
1993 członek Polskiej Akademii Medycyny

Przebieg pracy zawodowej:
1952-1953 mł. Asystent III Kliniki Chorób Wewnętrznych AM we Wrocławiu
od 1954 specjalista I stopnia w zakresie chorób wewnętrznych
1953-1958 st. Asystent III Kliniki Chorób Wewnętrznych ŚAM w Katowicach
od 1957 specjalista II stopnia w zakresie chorób wewnętrznych
1958-1970 adiunkt III Kliniki Chorób Wewnętrznych ŚAM w Katowicach
od 1968 specjalista w zakresie kardiologii
1970-1975 docent w III Klinice Chorób Wewnętrznych ŚAM w Katowicach
1975-1998 kierownik I Kliniki Kardiologii IK ŚAM w Katowicach i dyrektor Instytutu Kardiologii ŚAM w Katowicach (od 1998 na emeryturze)
1981-1986 dyrektor Śląskiego Ośrodka Kardiologii w Katowicach 
1986-1998 dyrektor Górnośląskiego Ośrodka Kardiologii działającego na bazie Górnośląskiego Centrum Medycznego w Katowicach
od 1998 Doradca Dyrektora Samodzielnego Publicznego Szpitala Klinicznego Górnośląskiego Centrum Medycznego ŚAM w Katowicach

Działalność organizacyjna:
1970 Zorganizowanie pierwszego na Górnym Śląsku Oddziału Intensywnej Opieki Kardiologicznej współpracującego z Wojewódzką Stacja Pogotowia Ratunkowego dla leczenia chorych z ostrymi stanami kardiologicznymi ( w tym z zawałem serca i po skutecznej reanimacji)
1975 Organizacja I Kliniki Kardiologii ŚAM w Katowicach
1978 - 1986 Inicjatywa budowy, nadzór merytoryczny i organizacja Śląskiego Ośrodka Kardiologii w Katowicach-Ochojcu (dyrektor ośrodka w budowie)
1986 - 1998 Dyrektor Górnośląskiego Ośrodka Kardiologii w Górnośląskim Centrum Medycznym w Katowicach-Ochojcu. (Największy w Polsce ośrodek kardiologiczno-kardiochirurgiczny: trzy Kliniki Kardiologii, Klinika Elektrokardiologii, Oddział Ostrych Zespołów Wieńcowych, Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii z Nadzorem Kardiologicznym, Izba Przyjęć z Oddziałem Szybkiej Diagnostyki i Ratownictwa Kardiologicznego /ostre dyżury dla chorych z zawałem serca/, dwie Kliniki Kardiochirurgii /2500 zabiegów kardiochirurgicznych/rok/, Zakład Kardiologii Inwazyjnej /ponad 7000 koronarografii/rok, ponad 4000 angioplastyk wieńcowych/rok, 24-godzinny ostry dyżur/, Pracownia Elektrofizjologii i Ablacji, Przychodnia Kardiologiczna).

Dorobek naukowy:
• Autor lub współautor 250 prac oryginalnych, 29 poglądowych, redaktor i współautor trzech wydawnictw książkowych ("Farmakoterapia Chorób Układu Sercowo-naczyniowego" PZWL, Warszawa, 1982, 1987, 1995, 1998; "Choroba niedokrwienna serca" PZWL Warszawa, 1996, 1999; "Leczenie choroby niedokrwiennej serca" Via Medica, Gdańsk, 2000), oraz 23 rozdziały w innych wydawnictwach książkowych.
• Główne problemy badawcze: kliniczne aspekty diagnostyki wektokardiograficznej (lata 1960 -1970), diagnostyka, farmakoterapia i elektroterapia zaburzeń rytmu serca, elektrofizjologia kliniczna, elektroterapia serca i ablacja mięśnia sercowego, choroba niedokrwienna serca (problemy epidemiologiczne i kliniczne), prewencja nagłego zgonu sercowego u chorych z chorobą niedokrwienna serca i arytmiami komorowymi (kierownictwo badań wieloośrodkowych), opracowanie wskazań i ocena wyników kardiochirurgicznego leczenia choroby niedokrwiennej serca u chorych z niską frakcją wyrzutową lewej komory (badania prowadzone wspólnie z I Klinika Kardiochirurgii w Katowicach)


Członkostwo i pełnione funkcje w towarzystwach, komitetach naukowych i organizacjach zawodowych:
• Komitet Terapii Doświadczalnej PAN (sekretarz) 1968 -1975
• Rada Naukowa przy Ministrze Zdrowia 1979-1981
• European Society of Cardiology od 1978
• European Working Group on Cardiac Pacing 1983-1989
• Członek Zarządu Głównego PTK od 1983-1992
• Członek Rady Redakcyjnej Kardiologii Polskiej od 1983
• Członek Rady Naukowej Instytutu Kardiologii w Warszawie od 1989, Przewodniczący Rady 1993-1999.
• Członek Rady Naukowej Folia Cardiologica od 1998
• Specjalista Regionalny ds. kardiologii na region śląski 1996-1998
• Członek zwyczajny Polskiej Akademii Medycyny od 1993

Rozwój kadry naukowej i specjalistów w zakresie kardiologii: promotorstwo 15 przewodów doktorskich, w okresie mojego kierowania kliniką kardiologii uzyskali stopnie naukowe dr hab. n med.: Prof. dr hab. med. Tadeusz Mandecki, Prof. dr hab. med. Maria Trusz-Gluza, Dr hab.med. Janusz Drzewiecki, Prof. dr hab. med. Zbigniew Gąsior, Dr hab. med. Zbigniew Ciemniewski.

Najważniejsze osiągnięcia wdrożeniowe kierowanych przeze mnie zespołów naukowych kliniki:
• Wprowadzanie elektrody endokawitarnej do czasowej stymulacji prawej komory pod kontrolą elektrokardiogramu (praca nagrodzona przez PTK)
• Rejestracja metodą inwazyjną (po raz pierwszy w kraju) potencjału węzła zatokowego
• Zastosowanie inwazyjnych metod diagnostycznych elektrofizjologii klinicznej w diagnostyce zaburzeń rytmu serca
• Wprowadzenie (po raz pierwszy w kraju) metody ablacji mięśnia sercowego oraz implantacji kardiowertera-defibrylatora.
• Kompleksowa diagnostyka zespołu chorego węzła zatokowego i określenia wskazań do wszczepiania odpowiednich typów stymulatorów serca.
• Zastosowanie echokardiografii obciążeniowej dla oceny strefy czynnościowego uszkodzenia mięśnia sercowego u chorych po zawale serca.

Posiadane najbardziej prestiżowe ordery, odznaczenia i wyróżnienia:
Zloty Krzyż Zasługi - 1975 
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski - 1980
Medal Komisji Edukacji Narodowej - 1983 
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski - 1988 
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski - 1998
Medal Polskiego Towarzystwa Lekarskiego "Gloria Medicine" - 1990
Śląska Nagroda Imienia Ligonia - 1996
Platynowe Laury Kompetencji i Umiejętności" wyróżnienie Regionalnej Izby Gospodarczej w Katowicach - 1997